مقایسه جلب کنندگی تلههای مختلف در جلب مگس میوه یتون Bactrocera oleae (Diptera: Tephritidae)
Authors
Abstract:
مگس میوه زیتون (Bactrocera oleae) یکی از مهمترین آفات زیتون در مناطق زیتون خیز دنیا محسوب میشود. این آفت از سال 1383 که وارد ایران شد، طی سال اول ورود از 13 استان گزارش گردید. برای شناسایی روشهای مناسب در جلب انبوه این آفت طرحی با پنج تیمار شامل صفحات زرد چسبنده همراه فرمون، تلههای مک فیل همراه پروتئین هیدرولیزات (سه درصد) و مالاتیون (دو در هزار)، صفحات زرد رنگ چسبنده بدون ماده جلب کننده، تلههای بطری شکل همراه محلول سه درصد طعمه مسموم ساکسیز و تلههای بطری شکل 5/1 لیتری همراه پروتئین هیدرولیزات (سه درصد) و مالاتیون (دو در هزار)، در پنج تکرار اجرا گردید. تجزیه و تحلیل آماری نتایج نشان داد که جلب مگسهای میوه زیتون توسط صفحات زرد چسبنده همراه فرمون با تعداد 48/16 ± 20/98 مگس میوه زیتون در هر تله نسبت به سایر تیمارها اختلاف معنیداری داشت، اما تفاوت جلب کنندگی سایر تلهها با یکدیگر از نظر آماری (P
similar resources
مقایسه جلب کنندگی تله های مختلف در جلب مگس میوه یتون bactrocera oleae (diptera: tephritidae)
مگس میوه زیتون (bactrocera oleae) یکی از مهم ترین آفات زیتون در مناطق زیتون خیز دنیا محسوب می شود. این آفت از سال 1383 که وارد ایران شد، طی سال اول ورود از 13 استان گزارش گردید. برای شناسایی روش های مناسب در جلب انبوه این آفت طرحی با پنج تیمار شامل صفحات زرد چسبنده همراه فرمون، تله های مک فیل همراه پروتئین هیدرولیزات (سه درصد) و مالاتیون (دو در هزار)، صفحات زرد رنگ چسبنده بدون ماده جلب کننده، ت...
full textجلب کنندگی چند ترکیب شیمیایی برای مگس میوه عناب (Carpomyia vesuviana Costa (Diptera, Tephritidae در بیرجند
مگس میوه عناب با نام علمی (Carpomyia vesuviana Costa (Diptera, Tephritidae مهم ترین آفت عناب (Zizyphus jujube Mill) است. در این پژوهش در راستای جایگزین کردن روش های غیر شیمیایی، از چند ترکیب شیمیایی شامل پروتئین هیدرولیزات، بیکربنات آمونیم، بوراکس، سولفات آمونیم، ترکیب کامل (شامل پروتئین هیدرولیزات + بیکربنات آمونیم + بوراکس + سولفات آمونیم) با غلظت سه درصد به عنوان جلب کننده استفاده شد. ...
full textارزیابی روش "جلب و شکار" با تلههای جلبکننده در کنترل مگس میوه زیتون (Bactrocera oleae Rossi (Dip.: Tephritidae
مگس زیتون، Bactrocera oleae Rossi از آفات مهم زیتون در ایران است. روشهای مختلفی برای کنترل این آفت به کار گرفته میشود که عبارتند از کاربرد تلههای مختلف همراه با مواد جلبکننده یا فرومون های جنسی، سمپاشی با طعمه مسموم (Bait spray) بهصورت لکهای روی تنه یا بخشی از تاج درخت و یا کل باغ. در این تحقیق کارایی روش "جلب و شکار" با استفاده از تلههای مگنتاُل در مقایسه با سایر تلههای جلبکننده غذ...
full textجلب کنندگی چند ترکیب شیمیایی برای مگس میوه عناب (carpomyia vesuviana costa (diptera, tephritidae در بیرجند
مگس میوه عناب با نام علمی (carpomyia vesuviana costa (diptera, tephritidae مهم ترین آفت عناب (zizyphus jujube mill) است. در این پژوهش در راستای جایگزین کردن روش های غیر شیمیایی، از چند ترکیب شیمیایی شامل پروتئین هیدرولیزات، بیکربنات آمونیم، بوراکس، سولفات آمونیم، ترکیب کامل (شامل پروتئین هیدرولیزات + بیکربنات آمونیم + بوراکس + سولفات آمونیم) با غلظت سه درصد به عنوان جلب کننده استفاده شد. ...
full textبررسی برخی از ویژگی های زیستی مگس میوه ی زیتون Bactrocera oleae (Gmel). (Diptera: Tephritidae) در شهرستان طارم استان زنجان
مگس میوهی زیتون Bactrocera oleae (Gmel). مهمترین آفت زیتون در سطح دنیا است. مطالعهی شاخصهای بیولوژیکی آفت در طبیعت و آزمایشگاه ایستگاه تحقیات زیتون شهرستان طارم استان زنجان انجام شد. نتایج نشان داد که حشرات کامل در اواخر فروردین از شفیرهها خارج ولی زمان اولین حملهی آفت به زیتون در رقم کنسروالیا در سال 1386 در اواسط تیرماه و در سال 1387 در اواسط خرداد ماه ثبت شد. طول دورهی تخم تا خروج ل...
full textکارایی چند نوع تله در جلب و شکار مگس میوه زیتون Bacterocera oleae (Diptera: Tephritidae) و حشرات غیرهدف در منطقه رودبار ایران
مدیریت مگس زیتون با استفاده از روشهای سازگار با محیط زیست شامل راهبرد جذب، کشتن و شکار انبوه میباشد. هدف از این پژوهش، ارزیابی کارایی چند تله و ماده جلبکننده به منظور جلب و شکار مگس زیتون بود. آزمایش با 4 تیمار و 8 تکرار در یک باغ زیتون در شهرستان رودبار در سالهای 1395 و 1396 انجام شد. تیمارها عبارت بودند از: 1- تله زرد چسبنده 2- تله زردچسبنده + فرومون جنسی 3- تله مکفیل + پروتیئن هیدرولیز...
full textMy Resources
Journal title
volume 78 issue شماره 2
pages 275- 288
publication date 2011-02-20
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023